Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ



Σαν σήμερα παιδιά
Σαν σήμερα παιδιά,
οι Ιταλοί με τα φτερά,
ζητούν απ΄ την Ελλάδα μας
να πάρουν τα κλειδιά (δις οι 2 τελευταίοι στίχοι)
Στης Τήνου το νησί,
χωρίς καμιά αφορμή,
χτυπούν την «Έλλη» μας παιδιά
και τη βουλιάζουν στα νερά (δις οι 2 τελευταίοι στίχοι)
 Και τότε η Ελλάς, 
φαντάρος και τσολιάς,
«Αέρα» τους φωνάζουνε
και οι Ιταλοί τρομάζουνε (δις οι 2 τελευταίοι στίχοι)



Στις Ηπείρου τα βουνά

Στις Ηπείρου τα βουνά
που΄ναι πάντα Ελληνικά
κάποιοι άνθρωποι κακοί
μας πατήσανε την γη.

Του Οκτώβρη ένα πρωί
μα πολύ πρωί –πρωί
που΄χε είκοσι οχτώ
μας εχτύπησε ο εχθρός.

Δεν φοβούνται οι φρουροί
είναι παντά ξυπνητοί
τον χτυπήσαν τον εχθρό
και τον κάνανε καπνό.

 Έχω δύο μάτια (Ο ΡΥΘΜΟΣ ΠΑΕΙ ΣΑΝ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΠΟ ΤΑ ΖΟΥΖΟΥΝΙΑ ¨ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟ 1¨)
'Έχω δύο μάτια,
έχω μία μύτη,
έχω ένα στόμα
κι ένα λαιμό.
Είναι δικά μου και μου τα παίρνουν
αυτοί πού κάνουν τον πόλεμο

'Έχω δύο μάτια,
έχω μία μύτη,
έχω ένα στόμα
και μία καρδιά.
Και αγαπώ τούς λαούς του κόσμου
κίτρινα μαύρα καί άσπρα παιδιά.

Που 'χουν δύο μάτια
που 'χουν μία μύτη
που 'χουν ένα στόμα
κι ένα λαιμό.
Είναι δικά μας και μας τα παίρνουν
αυτοί πού κάνουν τον πόλεμο.  

Δεν θέλω όπλα, 
δεν θέλω πόλεμο 
γιατί σκοτώνονται τα παιδιά!
Γι΄αυτό και εγώ 
τώρα φωνάζω:

ΕΙΡΗΝΗ σε όλους
ΕΙΡΗΝΗ παιδιά!


Σημαία μας η ειρήνη

Ελάτε παιδιά να κάνουμε
σημαία μας την ειρήνη.
Ελάτε παιδιά να κλείσουμε
τον πόλεμο στη σπηλιά.

Τα χέρια να ενώσουμε
κι υπόσχεση να δώσουμε
πως στη δική μας την καρδιά
ειρήνη θα ανθίσει παιδιά.




Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του
Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του
και τη σκούφια την ψηλή του
μ’ όλα τα φτερά. (δις)
Και μια νύχτα με φεγγάρι
την Ελλάδα πάει να πάρει
βρε το φουκαρά. (δις)
Ωχ! Τον τσολιά μας το λεβέντη
βρίσκει στα βουνά..
και ταράζουν τον αφέντη
το μακαρονά.
Αχ, Τσιάνο, θα τρελαθώ Τσιάνο,
με τους τσολιάδες ποιος μου είπε να τα βάνω;
Ξεκινάει την άλλη μέρα
μα και πάλι ακούει: «Αέρα!»
από τον τσολιά. (δις)
Δρόμο παίρνει και δρομάκι
και πηδάει το ποταμάκι
ξέρει τη δουλειά. (δις)
Ωχ! Τρώει τις σφαίρες σαν χαλάζι
από τον τσολιά
κι όλο στρατηγούς αλλάζει
για να βρει δουλειά.
Αχ, Τσιάνο, θα τρελαθώ Τσιάνο
και στείλε γρήγορα τα μαύρα μου να βάνω.


Τα ραφτικά της γιαγιάς

Ντούμπι λάλουμ λίλι λίλι μπαμ μπαμ
Ντούμπι λάλουμ λίλι λίλι μπαμ μπαμ μπαμ
Λίλι μπαμ μπαμ λίλι μπαμ μπαμ
Λίλι λίλι μπαμ μπαμ λίλι λίλι μπαμ

Πήρανε τις κουβαρίστρες
Και τις κάναν πολεμίστρες
Κι η γιαγιά κλωστή δε θα βρει
Ούτε άσπρη ούτε μαύρη

Πήρανε και τα βελόνια
Και τα κάνανε κανόνια
Κι η γιαγιά μπροστά στη πόρτα
Φύτρωσε σαν τα άγρια χόρτα

Ντούμπι λάλουμ λίλι λίλι μπαμ
Ντούμπι λάλουμ λίλι λίλι μπαμ μπαμ μπαμ
Λίλι μπαμ μπαμ λίλι μπαμ μπαμ
Λίλι λίλι μπαμ μπαμ λίλι λίλι μπαμ

Πήρανε και τα κουμπάκια
Και τα κάναν στρατιωτάκια
Κι η γιαγιά που λέτε
Στην αυλή σταυροκοπιέται

Πήρανε τη δακτυλήθρα
Και την κάναν κολυμπήθρα
Να βαφτίσουν το παιχνίδι
Που η γιαγιά το ξέρει ήδη

Ντούμπι λάλουμ λίλι λίλι μπαμ
Ντούμπι λάλουμ λίλι λίλι μπαμ μπαμ μπαμ
Λίλι μπαμ μπαμ λίλι μπαμ μπαμ
Λίλι λίλι μπαμ μπαμ λίλι λίλι μπαμ

Κι η γιαγιά τα ραφτικά σας
Τα επέταξε μακριά της
Κι έδωσε παντού ειρήνη
Και στα εγγόνια κρίνους δίνει

Ντούμπι λάλουμ λίλι λίλι μπαμ
Ντούμπι λάλουμ λίλι λίλι μπαμ μπαμ μπαμ
Λίλι μπαμ μπαμ λίλι μπαμ μπαμ
Λίλι λίλι μπαμ μπαμ λίλι λίλι μπαμ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου