ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΜΕΡΕΣ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΟΚΙΝΗΤΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

•   Είμαστε σε κύκλο. Ένα μπαλάκι περνάει από χέρι σε χέρι ή το πετάμε από τον έναν στον άλλο, ενώ ακούμε μουσική. Στο σταμάτημα της μουσικής όποιος κρατάει το μπαλάκι λέει το όνομά του.
• Είμαστε σε κύκλο και ένα ένα νήπιο λέει  τα όνομα του  με διαφορετικούς τρόπους (αργά, γρήγορα, δυνατά, φωναχτά, λυπημένα, θυμωμένα, γελώντας, κλαίγοντας κ.λ.π.).
•  Εξηγούμαι στα νήπια ότι κάθε όνομα έχει διαφορετικές συλλαβές και ότι θα χτυπάτε παλαμάκια τις συλλαβές καθώς θα τραγουδάτε με κάποιο τρόπο τα ονόματά σας. Μπορείτε να  χτυπάτε παλαμάκια τραγουδώντας δυνατά ή σιγανά, φωνάζοντας ή ψιθυρίζοντας, π.χ Σο-φί-α, Θα-νά-σης. 
• Καθισμένα τα παιδιά στον κύκλο ένα – ένα λένε το όνομά του κάνοντας μία κίνηση. Όλα μαζί επαναλαμβάνουν τη κίνηση με το τραγουδάκι: Γεια σου Μαρία, γεια σου  Μαρία , γεια σου!
• Με απαλή μουσική  προχωράμε πηγαίνουμε μπροστά από κάποιο νήπιο το χαιρετάμε , δίνοντας το χέρι μας και λέγοντας το όνομα μας ζητάμε στη συνέχεια να μας πει το όνομα του "  Καλημέρα με λένε Αλεξία, εσένα πώς σε λένε;" .  Το νήπιο που διαλέξαμε μπαίνει μπροστά μας και καθώς περπατάμε επαναλαμβάνει το ίδιο "  Καλημέρα με λένε Κωνσταντίνο, εσένα πώς σε λένε;Το παιχνίδι τελειώνει όταν  πουν όλα τα νήπια τα ονόματά τους.   
•  Στο κύκλο συστήνονται και λένε τι αγαπούν να τρώνε: Είμαι ο Γιώργος  και με αρέσουν τα μακαρόνια.. Επαναλαμβάνουν όλοι μαζί.
•     Είμαστε σε κύκλο. Ένα νήπιο στη μέση πλησιάζει κάποιο άλλο τραγουδώντας:

    Τρέχω τρέχω και καλπάζω

    και σε σένα σταματώ.

    Χάρισέ μου το όνομά σου

    για να το `χω φυλαχτό

Το νήπιο που το λέει το όνομά του μπαίνει μπροστά (και έτσι  σχηματίζουμε τρενάκι)και επαναλαμβάνει το τραγούδι . Το παιχνίδι τελειώνει όταν  πουν όλα τα νήπια τα ονόματά τους.   

• Είμαστε σε κύκλο. Η θέση δίπλα στην-ον νηπιαγωγό  είναι αδειανή και καλείται να την καλύψει αυτός που θα ακούσει το όνομά του. Έτσι μένει άλλη αδεινή και συνεχίζεται…

  "Η θέση η διπλανή μου

   είναι αδειανή,

   έλα Άννα

   να καθίσουμε  μαζί ". 

• Ζητάμε να μας φέρουν ένα αντικείμενο που τους άρεσε μέσα στην τάξη. Το δείχνουν στους φίλους τους (μαζεμένα στην παρεούλα) και τα μαζεύουμε όλα μαζί στο κέντρο. Το σηκώνουμε ένα – ένα και τα παιδιά λένε: «Την κούκλα την έφερε η Αγγελική», «Το αυτοκινητάκι το έφερε ο Περικλής».
• Καθισμένα όλα κάτω στην μοκέτα με ανοιχτά πόδια σε ένα μεγάλο κύκλο. Ένα νήπιο φυσάει δυνατά ένα μπαλόνι λέγοντας: "Μπαλόνι, μπαλονάκι, στον Παναγιώτη να κυλήσει" . Ο  Παναγιώτης  χωρίς να το πιάσει το φυσάει λέγοντας:  " Μπαλόνι, μπαλονάκι,  στην Χριστίνα να κυλήσεις " και συνεχίζεται με όλα τα παιδιά.
• Είμαστε σε κύκλο και ακούγεται μουσική. Στη μέση του κύκλου  αφήνουμε  ένα κουτί . Το ανοίγουμε και από μέσα βγάζουμε με αργές κινήσεις ένα ύφασμα χρωματιστό  και λέμε με αργή φωνή : "Κοιτάξτε τι βρήκα μέσα στο κουτί , ένα μαγικό ύφασμα που έχει μια μυστική δύναμη όποιος το φοράει λέει πάντα αλήθειες Όποιος το φορέσει  θα μας αποκαλύπτει το όνομά του και θα μοιράζεται μαζί μας ένα μυστικό του για το τι του αρέσει να κάνει,  τι του αρέσει να τρώει, ή ότι άλλο θέλει.  Ας το  φορέσω εγώ πρώτη να δοκιμάσω αυτή τη δύναμη. Και αρχίζουμε : " Το όνομα μου είναι .....και μου αρέσει να πίνω χυμό πορτοκάλι , να πηγαίνω βόλτα  με το ποδήλατο μου, να ..........να πηγαίνω σχολείο για να συναντώ τους καινούργιους μου φίλους όπως είναι η φίλη μου ........ και τις φοράμε το ύφασμα για  να μοιραστεί τα μυστικά της μαζί μας. Το παιχνίδι τελειώνει όταν  πουν όλα τα νήπια τα ονόματά και τα μυστικά  τους. 
  
  
  

    «Η αραχνούλα».

  
  

  Υλικά: ένα κουβάρι μάλλινη κλωστή

  Καθόμαστε σε κύκλο μαζί με τα νήπια. Τυλίγουμε την άκρη της κλωστής στο δάκτυλό μας και λέμε: «Με λένε….. Είμαι μια αραχνούλα, είμαι μοναχούλα και θέλω να αποκτήσω φίλους. Θα απλώσω τον ιστό μου και θα αγκαλιάσω τους φίλους μου». Με τη συνέχεια του κουβαριού τυλίγουμε το δακτυλάκι ενός νηπίου και ρωτάμε: «Θέλεις να γίνουμε φίλοι; Με λένε…… εσένα πως σε λένε;». Συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο ακόμα τυλίγοντας με την κλωστή του κουβαριού τα δακτυλάκια όλων των παιδιών. Ύστερα παίζουμε με τον ιστό της αράχνης σηκώνοντας τα χέρια μας όλοι μαζί ή κατεβάζοντάς τα. Στο τέλος κόβουμε με το ψαλιδάκι την κλωστή που είναι τυλιγμένη στο δικό μας δάκτυλο λέγοντας το όνομά μας και συνεχίζουμε με την κλωστή που είναι τυλιγμένη στα δάκτυλα των παιδιών παροτρύνοντάς τα να πουν για μια ακόμη φορά το όνομά τους.
  
              ΜΟΥΣΙΚΟΚΙΝΗΤΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ
  
  

  1 Σκορπίζονται όλα τα παιδιά στο χώρο με μουσική. Χορεύουν αυτοσχεδιάζοντας και με το σταμάτημα της μουσικής πρέπει:

  
  

  α) να βρουν ένα φίλο,

  
  

  β) να τον χαιρετίσουν με το χέρι

  
  

  γ) να τον χαϊδέψουν στο μάγουλο

  
  

  δ) να του χαμογελάσουν

  
  

  ε) να τον κοιτάξουν στα μάτια, να τα κλείσουν, να τα ανοίξουν και να τον ξανακοιτάξουν

  χαμογελώντας

  στ) να ακουμπήσουν τις πλάτες, τις μύτες, τα πόδια, τα γόνατα, τα αυτιά κλπ. (με διαφορετικούς

  φίλους κάθε φορά).

  
  

  2. Σκορπίζουμε χαρτιά Α4 όσο και ο αριθμός των παιδιών στο πάτωμα και τα παιδιά κινούνται ανάμεσα στα χαρτιά με μουσική. Στο σταμάτημα πατούν με το ένα πόδι σε κάποιο χαρτί. Αφαιρούμε ένα χαρτί και συνεχίζουμε το παιχνίδι μέχρι να μείνει μόνο ένα χαρτί, όλα τα παιδιά πρέπει να αγγίξουν με το πόδι τους το χαρτί (μέχρι και 16). Ζητούμε να σηκώσουν ψηλά τα χέρια να τα κατεβάσουν αργά και να γίνουν όλα μαζί μια αγκαλιά. Να κλείσουν τα μάτια και αγκαλιασμένα να ακολουθήσουν τη φωνή της νηπιαγωγού που τα καλεί ή τον ήχο του ταμπουρίνου.

  
  

  3.Δυο-δυο παιδιά παίζουν το καθρέπτη. Τέσσερα – τέσσερα παιδιά χωρίς να μπερδέψουν τα μέλη τους παίζουν το καθρέπτη.

  
  

  4.Παίζουν τα παιδιά το σπασμένο τηλέφωνο ανά 5 (μικρές ομάδες), μεταδίδοντας μια γκριμάτσα (συγκεκριμένη «μάσκα προσώπου» ή το γνωστό λεκτικό σπασμένο τηλέφωνο).

  
  

  5. Ένα μεγάλο πανί και μέσα ένα μπαλόνι. Το χορεύουμε με μουσική προσέχουμε να μην πέσει.

  
  

  6.Mεμένα χέρια μπερδευόμαστε όσο πιο πολύ μπορούμε. Αργό ξεμπέρδεμα. Το ίδιο μπορεί να γίνει και με κορδέλες που κρατάμε σε μικρές ομάδες ή με λάστιχο. Δε τ’ αφήνουμε στο ξεμπέρδεμα. Συνοδεύεται η άσκηση με αργή μουσική και ο ρυθμός μπέρδεμα-ξεμπέρδεμα ακολουθεί τη μουσική.

  
  

  7. Ένα παιδί με κλειστά μάτια προσπαθεί να περάσει ανάμεσα από παιδιά εμπόδια που δεν μετακινούνται. Με οδηγίες της νηπιαγωγού ή με αργή μουσική

  
  

  8. Συνεργασία τριών παιδιών που φτιάχνουν με το σώμα τους ένα ζώο, ένα φυτό ή ένα οποιοδήποτε πράγμα αποφασίσουν να αναπαραστήσουν να το περιγράψουν ή να το μαντέψουν οι υπόλοιποι καθώς το παρουσιάζουν

  
  

  9. Φτιάχνουμε έναν κύβο π.χ. από χαρτόνι και ζωγραφίζουμε σε κάθε πλευρά του ένα μέλος του σώματος, πχ. πόδια , χέρια, κεφάλι, κλπ. Στο κέντρο ένα παιδί ρίχνει τον κύβο και δείχνει το ανάλογο μέλος του σώματός του. Όλοι πηγαίνουν και αγγίζουν (χαϊδεύουν) το παιδί στο μέλος που έδειξε. Δεν είναι απαραίτητο για την αρχή της χρονιάς να ονομάζουμε τα μέλη.

  
  

  10. Το κάθε παιδί έχει μπροστά του ένα χαρτί και μια κηρομπογιά. Βάφει στο χαρτί όσο κρατάει η μουσική. Μόλις σταματήσει, δίνει στο επόμενό του, μόνο το χαρτί. Με το ξεκίνημα της μουσικής βάφει στο χαρτί που πήρε από τον προηγούμενό του και το παιχνίδι τελειώνει όταν πάρει ο καθένας το ίδιο χαρτί.

  
  

  11. Παιχνίδια με μεγάλο πανί. Α) όλοι κουνάμε ένα μεγάλο πανί ή/και μετακινούμαστε με αυτό. Με το χοπ το πετάμε ψηλά και τρέχουμε στη μέση του ώστε όταν πέσει να μας σκεπάσει όλους. Β) ένα παιδί «τα κρύβει». Ένα άλλο παιδί κρύβεται κάπου. Όλα τα υπόλοιπα παιδία αγκαλιασμένα κάτω από το μεγάλο πανί. Η ομάδα ρωτά «ποιος λείπει;» Το παιδί που τα φυλάει μπορεί να σηκώσει το πανί λίγο από τις άκρες για να προσπαθήσει να βρει ποιος λείπει.

  
  

  12. Τα παιδιά κινούνται ελεύθερα με μουσική. Ανά τρία έχουν χαρτάκι ή κορδελάκι στο χέρι με το ίδιο χρώμα. Μόλις σταματά η μουσική προσπαθούν να κάνουν ένα σύμπλεγμα με αγάλματα. Αλλάζουμε τα χαρτάκια ή τις κορδέλες και αλλάζουν οι ομάδες. Ορισμένα παιδιά μπορεί να είναι «φωτογράφοι» των αγαλμάτων.

  
  

  13. Τα παιδιά σχηματίζουν τρενάκι και ανάμεσά τους τοποθετείται ένα φουσκωμένο μπαλόνι. Το μπαλόνι σταθεροποιείται με τη πλάτη-μέση του μπροστινού και με την κοιλιά του πίσω παιδιού. Το τρενάκι ξεκινά και τα παιδιά προσπαθούν να μην τους πέσει το μπαλόνι. Πετυχαίνει καλύτερα εάν το τρενάκι έχει 5-6 παιδιά. Σε μεγάλη ομάδα κάνουμε δύο τρενάκια και μπορούν να ταξιδεύουν και ανταγωνιστικά. Ποια ομάδα δεν θα ρίξει τα μπαλόνια τους.